Twój koszyk jest obecnie pusty!
Polacy mogą zarobić w Kazachstanie
Podczas wizyty w Polsce prezydenta Kazachstanu Nursułtana Nazarbajewa zostaną podpisane umowy za ok. 1 mld dolarów – powiedział PAP ambasador Kazachstanu, Ałtaj Abibułłajew. Polska jest naturalnym partnerem Kazachstanu, który otwiera drzwi na całą Unię Europejską – dodał. Prezydent Nursułtan Nazarbajew w poniedziałek rozpoczyna dwudniową wizytę w Polsce. Jedynym prezydentem Kazachstanu w jego historii po uzyskaniu…
Podczas wizyty w Polsce prezydenta Kazachstanu Nursułtana Nazarbajewa zostaną podpisane umowy za ok. 1 mld dolarów – powiedział PAP ambasador Kazachstanu, Ałtaj Abibułłajew. Polska jest naturalnym partnerem Kazachstanu, który otwiera drzwi na całą Unię Europejską – dodał. Prezydent Nursułtan Nazarbajew w poniedziałek rozpoczyna dwudniową wizytę w Polsce.
Jedynym prezydentem Kazachstanu w jego historii po uzyskaniu niepodległości jest Nursułtan Nazarbajew. Ma on prawo weta względem aktów legislacyjnych parlamentu. Jest też głównym dowodzącym armii. W kraju dominuje prezydencka partia Otan. Dwie pozostałe z nim sympatyzują, a jedną z nich założyła córka prezydenta. Wybory nie spełniają standardów Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Koncepcja wielowektorowej polityki zagranicznej przyświecająca działaniom kazachskiego obozu rządzącego zakłada równy dystans do świata zachodniego, Rosji oraz Chin. W czasie agresji rosyjskiej na Ukrainie Kazachstan przekazał istotną pomoc humanitarną Ukraińcom. Część obserwatorów ocenia, że po aneksji Krymu prezydent Nazarbajew nabrał obaw o to, czy następnym celem Rosji może stać się terytorium jego kraju.
Wymiar ekonomiczny
Jest to jednak kraj-eksporter węglowodorów, który pozyskuje 40 procent wpływów budżetowych z handlu surowcami.Firma KazMunaiGas była odpowiedzialna za sukces gospodarczy kraju trwający od początku XXI wieku. Gospodarka rosła o ponad 6 procent każdego roku. Było to możliwe dzięki wysokim cenom węglowodorów i poziomowi inwestycji zagranicznych kazachski sektor energetyczny. W 2014 roku doszło do depresji cenowej na rynku ropy naftowej, a potem gazu ziemnego, która utrzymała się do chwili sporządzenia tej analizy. KazMunaiGas czerpie około 80 procent zysków ze sprzedaży surowców. Jej zyski spadły w 2015 roku o ponad 75 procent.
Jak wskazuje ośrodek analityczny Stratfor, problemem jest także niemożliwość podniesienia poziomu wydobycia gazu i ropy naftowej. Rząd planuje każdego roku wzrost między 2 a 8 procent, ale nie jest w stanie spełnić tego założenia. Powodem jest brak zgody zagranicznych koncernów na zwiększenie wydobycia z projektów Tengiz i Karaczaganak. Wynika on z niskich cen ropy obniżających rentowność odwiertów. Nadzieją dla Kazachstanu miał być trzeci projekt, czyli Kaszagan, ale tamtejsze geologia, skład chemiczny gazu i warunki atmosferyczne komplikują rozwój wydobycia. Natomiast wzrost wydobycia, a co za tym idzie eksportu, jest warunkiem zrównoważenia spadku dochodów spowodowanego obniżeniem cen ropy.
W 2015 roku PKB Kazachstanu wzrosło o nieco ponad 1 procent. Według prognozy rządu wzrośnie w 2016 roku o 2 procent, o ile cena ropy utrzyma się na poziomie powyżej 40 dolarów za baryłkę. Kazachstan liczy na to, że przekona zagraniczne koncerny, w tym amerykański Chevron, do zwiększenia wydobycia. Ma także pozyskać technologię dzięki transferowi z Rosji w ramach unii celnej. Pozwoli ona na zwiększenie efektywności pracy kazachskich spółek wydobywczych, które same postarają się o wzrost wydobycia na tamtejszych złożach.
Sektor chemiczny w Kazachstanie rozwija się prężnie od 2001 roku, kiedy rząd wprowadził Program Odnowy i Rozwoju Przemysłu Chemicznego i Petrochemicznego Kazachstanu. Skupia się on na wydobyciu fosforanów i produkcji z nich nawozów, wykorzystaniu siarki w metalurgii, syntezie petrochemicznej i wytwarzaniu różnego rodzaju soli. Największe zakłady produkcyjne to ChemProm i KazPhosphate NDFSZ. W 2009 roku rząd stworzył Zjednoczoną Firmę Chemiczną (United Chemical Company). Jest ona odpowiedzialna za realizację krajowego programu rozwoju chemii. Organizuje produkcję ponad 20 nowych typów produktów chemicznych.
Warunki inwestycyjne
W przeciwieństwie do Ukrainy, problemem Kazachstanu nie jest zależność od surowców energetycznych, ale od zysków z ich sprzedaży. Podobnie jak nad Dnieprem, przyszłość sektora energetycznego zależy od udanej współpracy z zagranicznymi koncernami. To szansa dla potencjalnych inwestorów, którzy jednak musieliby wziąć na siebie część ryzyka związanego z rozwijaniem nowych projektów wydobywczych. Mniejszym ryzykiem jest współpraca technologiczna. Czynnik polityczny w Kazachstanie to skupienie całej władzy w rękach prezydenta Nursułtana Nazarbajewa, która daje stabilność, ale i ograniczenia. Sektor jest ręcznie sterowany. Mimo to firmy zagraniczne angażują się w jego modernizację.
Według ministerstwa rozwoju RP Kazachstan jest kluczowym partnerem gospodarczym Polski w Azji Centralnej. W 2015 roku obroty handlowe między Polską a Kazachstanem wyniosły ponad 1,3 mln dolarów. Polskie firmy uczestniczyły w IX Astańskim Forum Ekonomicznym w maju 2016 roku. Kazachstan podkreśla w relacjach z Polską dobre doświadczenia ze współpracy. Z danych resortu wynika, że Kazachstan jest obecnie czwartym partnerem handlowym Polski wśród krajów wschodnich. W 2015 r. nasz kraj eksportował do Kazachstanu przede wszystkim produkty przemysłu maszynowego i chemicznego, wyroby metalurgiczne oraz artykuły rolno-spożywcze . W kwietniu 2016 roku Astanę odwiedziła polska misja gospodarcza . Kazachstan uruchomił fundusz inwestycyjny, który oferuje 30-50 procent zwrotu inwestycji polskim firmom do kwoty 50 mln dolarów. Przysługuje im także dziesięcioletnie zwolnienie z podatku. Najważniejszym z punktu widzenia tej analizy rynkiem zbytu jest rolno-spożywczy. Ograniczeniem dla rozwoju współpracy dzięki wymienionym preferencjom może być słabnąca kondycja budżetowa krajów typu petro-state (jak Kazachstan) w dobie taniej ropy naftowej.
Wnioski
Inwestycje w Kazachstanie nakierowane na rywalizację z sterowanym przez państwo sektorem chemicznym są skazane na niepowodzenie. Okazją do współpracy jest transfer technologii i know-how, wsparcie na rzecz poprawy standardów oraz lepszego zarządzania spółkami kazachskimi. Presja polityczna Astany na zwiększenie wydobycia ropy naftowej to okazja do korzystnych umów o wspólnym wydobyciu. W tym zakresie Polacy działają już na miejscu, np. PNiG (nie mylić z PGNiG). Należy się także spodziewać, że wysunięcie oczekiwania stworzenia liberalnego systemu koncesyjnego mogą zostać wysłuchane. Niewykluczone są także okazjonalne możliwości taniego przejęcia udziałów w perspektywicznych spółkach. Działalność firm planujących inwestycji zagranicznej będzie bardziej efektywna, jeżeli zostanie wsparta przez patronat polityczny kraju pochodzenia, co ułatwi kontakty z systemem władzy Kazachstanu, który jest oddalony od modelu demokracji znanego na Zachodzie.
Leave a Reply