:Komisja Europejska przekazała do konsultacji publicznych prawo klimatyczne, czyli inicjatywę wpisania do legislacji unijnej celu neutralności klimatycznej do 2050 roku. Polska poprze ten cel warunkowo. Negocjuje wsparcie sprawiedliwej transformacji.

:Od Nowego Roku działa porozumienie o współpracy operatorów gazociągów przesyłowych Polski i Ukrainy. Gaz może płynąć już nie tylko ze Wschodu na Zachód, ale i w przeciwnym kierunku pod warunkiem dostępnych mocy przesyłowych. Możliwe jest też wykorzystanie rewersu wirtualnego.

:Dostawy ropy na Białoruś w lutym stoją pod znakiem zapytania. Dostawcy rosyjscy gotowi do porzucenia premii na korzyść Mińska mogą dać mu czas na rozmowy z Moskwą o warunkach dostaw od tradycyjnych partnerów.

Komisja konsultuje prawo klimatyczne. Negocjacje z Polską trwają

Komisja Europejska przekazała do konsultacji publicznych prawo klimatyczne, czyli inicjatywę wpisania do legislacji unijnej celu neutralności klimatycznej do 2050 roku. Polska poprze ten cel warunkowo. Negocjuje wsparcie sprawiedliwej transformacji.

Komisja Europejska/Wojciech Jakóbik

 

Dążenie do neutralności oznacza w praktyce dekarbonizację całej gospodarki europejskiej do połowy tego wieku. Komisja zwróciła się 9 stycznia do zainteresowanych podmiotów o udział w konsultacjach publicznych i wyrażenie swego zdania. Termin składania opinii wynosi miesiąc. – Komisja zbierze informację zwrotną na temat jej planów i uwzględni wybrane sugestie z uzasadnieniem swego wyboru. Wszelkie komentarze przekazane w toku konsultacji zostaną opublikowane przez Komisję pod warunkiem wypełnienia wymogów formalnych.

Porozumienie klimatyczne z Paryża zakłada, że państwa-sygnatariusze będą dążyć do utrzymania wzrostu globalnej temperatury poniżej 2 stopni Celsjusza, a najlepiej poniżej 1,5 stopnia. Komisja Europejska przedstawiła 28 listopada 2018 roku plan „czysta planeta dla wszystkich” zawierający postulat dążenia do neutralności klimatycznej w celu realizacji założeń porozumienia paryskiego. 12 grudnia 2019 roku Rada Unii Europejskiej poparła cel neutralności z wyłączeniem Polski, która ma go poprzeć do czerwca 2020 roku po wynegocjowaniu warunków wsparcia sprawiedliwej transformacji energetycznej, czyli środków na łagodzenie negatywnych skutków przemian wywołanych dekarbonizacją gospodarki, które będą szczególnie odczuwalne w tym kraju, który jest obecnie w 78 procentach zależny od węgla w energetyce i posiada rozwinięty ciężki przemysł wysokoemisyjny, na przykład miedziowy.

Program Nowego Zielonego Ładu zakłada, że prawo klimatyczne ustanawiające neutralność klimatyczną częścią legislacji unijnej, której nie będą mogły wetować państwa członkowskie, zostanie przyjęte do marca 2020 roku. Komisja działa na mocy Artykułu 192 punkt 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który stanowi, że może ona działać w przypadku wyzwań transgranicznych, z którymi nie poradzą sobie państwa członkowskie samodzielnie (zasada subsydiarności), a takim są zmiany klimatu.

Negocjacje z udziałem Polski trwają. Tymczasem Polacy przekazali Komisji swój Krajowy Plan na rzecz Energii i Klimatu opisujący ich ścieżkę dekarbonizacji, ale z zastrzeżeniem, że może się zmienić po ostatecznym przyjęciu Polityki Energetycznej Polski, czyli tzw. strategii energetycznej. Ta nie została przyjęta przez rząd od ponad czterech lat, choć jej projekt czeka już dwa lata.

 

Rewers wirtualny Polska-Ukraina działa

Od Nowego Roku działa porozumienie o współpracy operatorów gazociągów przesyłowych Polski i Ukrainy. Gaz może płynąć już nie tylko ze Wschodu na Zachód, ale i w przeciwnym kierunku pod warunkiem dostępnych mocy przesyłowych. Możliwe jest też wykorzystanie rewersu wirtualnego.

Wojciech Jakóbik

 

Gazprom nie ma już wpływu na połączenie gazowe Polska-Ukraina w punkcie Drozdowicze. Mogą z niego korzystać podmioty zainteresowane przesyłem gazu w obu kierunkach. Fizyczne dostawy są ograniczone przepływem, który jest skierowany głównie na Zachód ze względu na realizację dostaw gazu rosyjskiego do Unii Europejskiej, w tym Polski, ale rewers wirtualny może być wykorzystywany bez ograniczeń. Działa poprzez księgowanie dostaw z Unii Europejskiej na Ukrainę poprzez rezerwację gazu płynącego ze Wschodu i pozostawianie go na terytorium wschodniego sąsiada Polski. Dzięki temu Ukraińcy mogą skorzystać z większego wolumenu w kontraktach innych niż z rosyjskim Gazpromem.

Pomimo porozumienia o warunkach dostaw gazu z Rosji przez Ukrainę zawartego na pięć lat 2020-25 o którym informował BiznesAlert.pl, strony nie rozstrzygnęły przyszłości dostaw gazu rosyjskiego na Ukrainę. Rozstrzygnięcie sporu arbitrażowego Gazprom-Naftogaz teoretycznie zobowiązuje Ukraińców do odbioru 4 mld m sześc. gazu rocznie z Rosji, ale ta sprawa będzie dalej negocjowana. Dostęp do alternatywnych dostawców, w tym przez rewers na granicy z Polską, poprawi pozycję negocjacyjną strony ukraińskiej. – Walczyliśmy od 2014 roku o możliwość wykorzystania wirtualnego rewersu, bo zwiększa on możliwość importu na Ukrainę i bezpieczeństwo dostaw do naszego kraju – stwierdził prezes operatora gazociągów ukraińskich Ukraine’s GTS Operator Serhij Makogon.

PGNiG eksportuje gaz na Ukrainę. Liczy na wzrost dostaw z wykorzystaniem rewersu wirtualnego oraz planowanego Gazociągu Polska-Ukraina, który mógłby powstać w 2021 roku. W spółce doszło jednak do zmian w zarządzie, które mogą przynieść nowe informacje na temat polityki firmy na Ukrainie. 9 stycznia prezesem PGNiG został Jerzy Kwieciński. Doszło także do głębokich zmian w zarządzie firmy.

 

Przyszłość dostaw ropy rosyjskiej na Białoruś po styczniu stoi pod znakiem zapytania

Dostawy ropy na Białoruś w lutym stoją pod znakiem zapytania. Dostawcy rosyjscy gotowi do porzucenia premii na korzyść Mińska mogą dać mu czas na rozmowy z Moskwą o warunkach dostaw od tradycyjnych partnerów.

Kommiersant/Wojciech Jakóbik

 

BiznesAlert.pl informował, że Białoruś odbiera już ropę z Rosji od dwóch dostawców gotowych porzucić nadwyżkę ceny w stosunku do parytetu eksportowego. Chcą oni potroić dostawy ropociągowe do 650 tysięcy ton w styczniu, ale nie wiadomo co stanie się w lutym kiedy skończy się porozumienie tymczasowe.

Rosnieft i Surgutnieftegaz nie przedłużyły umów nad dostawy ropy na Białoruś z 2019 roku. Skorzystały na tym spółki grupy Safmar – Neftis i Russnieft. Mają dostarczyć w styczniu 650 tysięcy ton ropy ropociągiem i 100 tysięcy z wykorzystaniem kolei. Zgodziły się porzucić nadwyżkę ceny powyżej parytetu eksportowego oczekiwanego przez Białoruś czyli około 6 dolarów na tonie. W ten sposób wspomniane firmy zrealizują dostawy z Rosji przewidziane na styczeń w terminarzu eksportowym ministerstwa energetyki Federacji Rosyjskiej.

Podobny scenariusz w lutym będzie możliwy tylko za zgodą resortu, który musiałby dostosować do niego terminarz eksportowy – podaje Kommiersant. Wydobycie Neftis i Russnieftu wynosi 18 mln ton rocznie. Rafinerie białoruskie w Mozyrzu i Nowopołocku potrzebują około 1,5 mln ton ropy rocznie. Spółki grupy Safmar oligarchy Michaiła Guceriewa są w stanie zapewnić połowę tego wolumenu, więc rafinerie mogłyby z jego pomocą pracować na pół gwizdka. Byłaby to szansa na utrzymanie przerobu produktów naftowych, kluczowych dla budżetu białoruskiego i dalsze negocjacje z tradycyjnymi dostawcami rosyjskimi.

Rosnieft i Surgutnieftegaz liczą w kontraktach premię około 6 dolarów za tonę do parytetu eksportowego liczonego w odniesieniu do ceny na Syberii Zachodniej minus koszty transportu i cło eksportowe (około 77 dolarów za tonę w styczniu 2020 roku). Biełneftechim obliczył, że zastosowanie manewru podatkowego w Rosji obniżającego cło eksportowe i podnoszącego podatek od wydobycia zwiększy koszt ropy dla Białorusi o około 20 dolarów za tonę. Z tego względu Mińsk oczekuje porzucenia premii przez dostawców. Zgodziły się na to dotąd tylko Neftis i Russnieft. Warto podkreślić, że nawet po podwyżce cena dostaw ropy rosyjskiej na Białoruś będzie niższa od oferty dla krajów Unii Europejskiej.

 

Więcej w przeglądzie informacji BiznesAlert.pl.