:Budowa Nord Stream 2 na odcinku niemieckim może być możliwa pomimo sankcji USA oraz planu ich poszerzenia. Pozostaje do ukończenia odcinek duński, który prawdopodobnie będzie podlegał sankcjom. Niemcy mają szukać sposobu na ominięcie sankcji z pomocą funduszu klimatycznego.

:Gazprom opublikował 30 listopada wyniki finansowe z dziewięciu miesięcy 2020 roku. Wyłania się z nich obraz załamania dostaw gazu oraz ich wartości wywołany spadkiem eksportu i cen tego surowca na wszystkich rynkach. Rosjanie stracili w Europie i Turcji sprzedaż wielkości porównywalnej z zapotrzebowaniem na gaz w Polsce.

:Kraje porozumienia naftowego OPEC+ będą szukać konsensusu na spotkaniu trzeciego grudnia. Różnice poglądów mogą uniemożliwić ruchy pozwalające uniknąć nowej wojny cenowej i kryzysu cen baryłki.

Niemcy mogą użyć klimatu do ochrony Nord Stream 2 przed sankcjami USA

Budowa Nord Stream 2 na odcinku niemieckim może być możliwa pomimo sankcji USA oraz planu ich poszerzenia. Pozostaje do ukończenia odcinek duński, który prawdopodobnie będzie podlegał sankcjom. Niemcy mają szukać sposobu na ominięcie sankcji z pomocą funduszu klimatycznego.

Bloomberg/RBK/Bild/Wojciech Jakóbik

 

Niemiecka Agencja Morska i Hydrologiczna uznała, że budowa odcinka niemieckiego odbędzie się z pomocą statku Akademik Czerski, ucinając spekulacje na temat możliwości wykorzystania innych jednostek. Znajduje się on obecnie w Obwodzie Królewieckim, posiada system dynamicznego pozycjonowania i może układać gazociągi bez kotwic, zmniejszając ryzyko pracy na Bałtyku pełnym niewybuchów. Agencja Bloomberg sugeruje, że Czerski może uzyskać wsparcie statków Finval, Umka, Ostap Szeremeta i Iwan Sidorenko. Rosjanie uzyskali zgodę Agencji na pracę w grudniu 2020 roku, a przedłużenie ich na pierwszy kwartał 2021 roku będzie wymagało rewizji pozwolenia. BiznesAlert.pl informował już, że prace mają zostać wznowione piątego grudnia.

Statek Fortuna, który także mógłby posłużyć dokończeniu Nord Stream 2, choć już bez dynamicznego pozycjonowania, za to z systemem kotwic, zmienił właściciela z MRTS na Universal Transport Group. Rosyjski portal RBK nie zdołał ustalić nic na temat tej firmy, poza faktem, że jest małym przedsięwzięciem, którego prezes Andriej Aperelenko znajduje się obecnie w podróży służbowej i nie może udzielić informacji mediom. Maria Szagina z Uniwersytetu w Zurichu twierdzi, że zmiana właściciela to nie przypadek i może posłużyć do usunięcia problemów z ubezpieczeniem tej jednostki. Według RBK nie jest ona obecnie ubezpieczona. Warto przypomnieć, że sankcje USA w kształcie proponowanym w ustawie PEESA mają uderzać w podmioty ubezpieczające jednostki pomagające dokończyć Nord Stream 2. Z tego powodu norweskie DNV GL wycofało się z certyfikacji statków pracujących przy tym projekcie.

Niemiecki dziennik Bild podał, że władze Meklemburgii-Pomorza Przedniego chcą stworzyć fundusz klimatyczny, który pozwoli ominąć sankcje USA wobec Nord Stream 2. Fundusz miałby uznać sporny gazociąg za kluczowy element ochrony środowiska w owym landzie i powołać spółkę, której zasoby będą wykorzystywane do dokończenia go. Firmy niemieckie będą wówczas z punktu widzenia prawda świadczyć usługi na rzecz funduszu, a nie spółki Nord Stream 2 AG, ale faktycznie pomogą dokończyć gazociąg. Niemcy potwierdzili, że Nord Stream 2 mógłby w przyszłości posłużyć do dostaw wodoru potrzebnego Europie do dekarbonizacji zgodnie z celem neutralności klimatycznej do 2050 roku. Według Neftegaz.ru minister środowiska, ochrony przyrody i bezpieczeństwa nuklearnego Niemiec Karsten Sach przyznał, że ten projekt może posłużyć do transportu wodoru a jego kraj pomoże Rosji rozwinąć infrastrukturę pozwalającą na takie dostawy. BiznesAlert.pl informował, że Gazprom chciałby stworzyć fabrykę wodoru w Niemczech.

Gazprom stracił w Europie sprzedaż wielkości zapotrzebowania Polski na gaz

Gazprom opublikował 30 listopada wyniki finansowe z dziewięciu miesięcy 2020 roku. Wyłania się z nich obraz załamania dostaw gazu oraz ich wartości wywołany spadkiem eksportu i cen tego surowca na wszystkich rynkach. Rosjanie stracili w Europie i Turcji sprzedaż wielkości porównywalnej z zapotrzebowaniem na gaz w Polsce.

Gazprom/Wojciech Jakóbik

 

Sprzedaż netto Gazpromu spadła o 25 procent do 4,3 mln rubli w porównaniu z analogicznym okresem zeszłego roku. Sprzedaż netto gazu spadła o 30 procent do 1,9 mln rubli, głównie przez spadek cen (w rublach o 34 procent, w dolarach o 40 procent) i wolumenu dostaw do Europy i Turcji (o 10 procent, czyli 17 mld m sześc.). Sprzedaż netto gazu do tego regionu spadła o 40 procent do 1,1 mln rubli. Sprzedaż gazu netto do krajów byłego Związku Sowieckiego spadła o 20 procent do prawie 200 mln rubli, także przez spadek cen (w rublach o 5 procent, w dolarach o 13 procent) i wolumenu dostaw (o 21 procent, czyli 5,7 mld m sześc.).

Dług Gazpromu netto wzrósł o 41 procent do 4,4 mln rubli, głównie przez powiększenie długu długoterminowego liczonego w rublach przez wzrost wartości dolara oraz euro w stosunku do rosyjskiej waluty.

Spadek zapotrzebowania na gaz oraz cen tego surowca wynika z pandemii koronawirusa. Rośnie także konkurencja wobec dostaw Gazpromu. Dostawcy LNG i gazociągowi walczą o ten sam rynek, czego przykładem może być Polska importująca rocznie około 19 mld m sześc. rocznie, ale dywersyfikująca źródła dostaw i zmniejszająca import z Rosji. W dziewięciu miesiącach 2020 roku import PGNiG z kierunku wschodniego po dziewięciu miesiącach 2020 wyniósł 6,63 mld m sześc., a w postaci LNG – 2,95 mld m sześc.

PGNiG na budowie hubu gazowego. Sprowadza więcej LNG do Polski i zwiększa dostawy na Ukrainę

 

Porozumienie naftowe wisi na włosku. Wojna cenowa znów na horyzoncie

Kraje porozumienia naftowego OPEC+ będą szukać konsensusu na spotkaniu trzeciego grudnia. Różnice poglądów mogą uniemożliwić ruchy pozwalające uniknąć nowej wojny cenowej i kryzysu cen baryłki.

Energy Intelligence/Wojciech Jakóbik

 

Los porozumienia naftowego OPEC+ ma zostać rozstrzygnięty na szczycie tej grupy przełożonym na trzeciego grudnia. Nieporozumienia między krajami podpisanymi pod układem zagrażają pomysłowi zamrożenia cięć wydobycia ropy na obecnym poziomie w pierwszym kwartale 2021 roku, które miało windować ceny pomimo kryzysu wywołanego pandemią koronawirusa.

Zjednoczone Emiraty Arabskie domagają się, aby wszyscy producenci, którzy nie wywiązywali się dotąd z cięć zostali formalnie zobowiązani do nadrobienia braków w określonym terminie oraz do realizacji cięć w przyszłości w stu procentach. W 2020 roku było tak w przypadku ZEA, Iraku i Nigerii, ale Energy Intelligence wskazuje, że Rosja otrzymała wolną rękę. Cięcia wynoszą do końca roku 7,7 mln baryłek dziennie. Energy Intelligence obliczyło, że nadpodaż OPEC+ względem cięć między majem a październikiem 2020 roku wyniosła 390 tysięcy baryłek dziennie. Ewentualne nadrobienie zaległości mogłoby przeciągnąć się na 2021 rok.

W międzyczasie ZEA i Rosja miały zaproponować ruch przeciwny do mrożenia porozumienia naftowego, kładąc na stole możliwość obniżenia cięć z 5,7 mln baryłek dziennie planowanych na 2021 rok o kolejne 500 tysięcy baryłek. To ta propozycja miała spowodować, że książę Abdulaziz bin Salman zgłosił, że wycofa się z przewodniczenia obradom OPEC+ oraz współprzewodniczenia Wspólnej Komisji Monitorującej (JMMC) tej grupy.

Działania ZEA i Rosji mogą świadczyć o tym, że są one gotowe do rywalizacji rynkowej i zwiększenia wydobycia, które postulowały ich firmy wydobywcze liczące na eksploatację nowych złóż. Wówczas rozpoczęłyby nową wojnę cenową, która skończyłaby się spadkiem cen ropy, jak bywało wielokrotnie w przeszłości, ostatnim razem w marcu 2020 roku, kiedy porozumienie naftowe zostało zerwane. Według kartelu naftowego OPEC tylko zamrożenie cięć porozumienia naftowego na obecnym poziomie pomogłoby zdjąć nadwyżkę ropy na rynku i uchronić baryłkę przed kryzysem cenowym. Redukcja cięć zgodnie z planem miałaby zaś przynieść spadek cen.