Wojciech Jakóbik z Collegium Civitas wskazuje, że NS2 nie jest dla Polski „zagrożeniem egzystencjalnym”, bo mamy alternatywę: terminal LNG, który będzie rozbudowany, gazociąg Baltic Pipe czy pływający terminal LNG. Ekspert zauważa jednak, że problem rynkowy pozostaje, czyli możliwy wzrost cen w regionie, zwłaszcza jeśli Moskwa będzie grać gazem przed sezonem grzewczym. Jakóbik przyznał, że nie da się oznaczyć gazu z NS2 w gazociągach, więc będzie on krążył w całym systemie europejskim.
– Zmniejszyliśmy do minimum zakupy przez kontrakt jamalski do 8–9 mld m sześc., ale 1–2 mld m sześc. kupujemy z giełdy niemieckiej. Jeżeli więc będzie na niej gaz z NS2, prawdopodobnie trafi też na rynek polski. Najważniejsze, by nie być zmuszonym do podpisania długoterminowego i szkodliwego kontraktu, jakim był kontrakt jamalski – podkreśla ekspert.
Dostawy energii z Bałtyckiej Elektrowni Jądrowej do Polski wymagałyby budowy połączenia elektroenergetycznego, które nie ma i prawdopodobnie nie będzie miało poparcia politycznego w Polsce. Jednak Rosjanie mogą lobbować w Europie za przewodem do Obwodu z innego powodu – pisze Wojciech Jakóbik, redaktor naczelny BiznesAlert.pl.
Nie oznacza to jednak, że nie mogłoby powstać połączenie elektroenergetyczne z Obwodu Królewieckiego pozwalające sprowadzać energię z Bałtyckiej Elektrowni Jądrowej. Do tego potrzebna byłaby jednak wola polityczna, bo tak zwany most energetyczny z Kaliningradu testowany w historii III Rzeczpospolitej kilkukrotnie, wymagałby porozumień bilateralnych Polski oraz Federacji Rosyjskiej oraz operatorów Polskich Sieci Elektroenergetycznych oraz rosyjskiego odpowiednika Rosseti (FGC UES. Nie ma klimatu politycznego w Warszawie dla takiego rozwiązania.
Rozmowy ZE PAK o imporcie energii mogą mieć źródło w problemach z wysokimi cenami w Polsce. Odpowiedź tej firmy to inwestycja w Odnawialne Źródła Energii ora zielony wodór. Sprowadzi pierwsze elektrolizery do Polski. Mogą być zasilane przez wspomniane źródła odnawialne, ale także atom, który może powstać w Pątnowie, jako jednej z potencjalnych lokalizacji. Program Polskiej Energetyki Jądrowej zakłada budowę do sześciu reaktorów, które mogą być zlokalizowane w dwóch lub trzech obiektach w zależności od technologii. Pierwsze ma być Pomorze, potem – być może – Bełchatów, a następnie Pątnów. Atom w Wielkopolsce mógłby także zasilać elektrolizery Solorza-Żaka. Warto nadmienić, że Rosjanie także będą promować wodór z ich atomu w Unii Europejskiej. Fioletowy wodór będzie zero lub niskoemisyjny, ale ten pochodzący z Rosji – jak zwykle w historii – rodzi zagrożenia bezpieczeństwa dostaw oraz uzależnienia od kolejnego surowca rosyjskiego. Lepsza alternatywa to polski wodór fioletowy powstający obok Programu Polskiej Energetyki Jądrowej.
Temat atomu z Obwodu Królewieckiego jest na tyle niezręczny, że mało kto chce go komentować pod nazwiskiem. Przedstawiciele rządu nie chcą przydawać znaczenia temu pomysłowi traktowanemu przez część z nich jako wrzutka niewiadomego pochodzenia. Jedno ze źródeł BiznesAlert.pl w rządzie przekonuje, że nie ma mowy o moście energetycznym z Obwodu, tym bardziej w obliczu synchronizacji państw bałtyckich z systemem kontynentalnym przez Polskę za pomocą kabla podmorskiego HVDC Harmony Link. Usunięcie bałtyckiej wyspy energetycznej może sprawić, że eksklawa rosyjska się nią stanie, okrążona europejskim systemem działającym w innej częstotliwości. Inne źródło twierdzi, że rozmowy rządu z inwestorami nie doprowadziły do żadnych ustaleń w tej sprawie. Rozmówcy z sektora prywatnego twierdzą, że być może ktoś chciał wepchnąć ZE PAK na minę.
Inna przyczyna promocji atomu z Obwodu
Zakusy Rosjan na współpracę elektroenergetyczną z Europejczykami mogą być próbą otwarcia dyskusji o przyszłości Obwodu Królewieckiego. Rosjanie mogą w przyszłości domagać się na przykład jego synchronizacji z Unią, o ile nie zdołają zapewnić mu samowystarczalności energetycznej. Ta będzie możliwa dzięki rozwojowi energetyki gazowej. Prezydent Władimir Putin przekonywał jeszcze w 2019 roku, że Elektrownia Pregolsky (gazowa) oddana wówczas do użytku da Obwodowi sumaryczną moc wytwórczą jednego gigawata, która wystarczy Kaliningradowi do samowystarczalności. Z tego względu Bałtycka Elektrownia Jądrowa jest postrzegana jako produkt eksportowy podobny do Elektrowni Ostrowiec na Białorusi, będącej przedmiotem dyskusji państw bałtyckich. Litwa oskarża Rosjan o wykorzystanie jej do utrudniania procesu synchronizacji oraz powstawania nierosyjskich źródeł energii pozwalających uniezależnić kraje bałtyckie od importu z Rosji. Warto przypomnieć, że atom z Obwodu był już promowany jako alternatywa do Elektrowni Visaginas na Litwie oraz polskiego projektu jądrowego. Pomysł obniżenia kosztów synchronizacji państw bałtyckich z systemem europejskim poprzez przyłączenie ich do elektrowni jądrowej w Obwodzie padł jeszcze w 2014 roku z ust doradcy obiektu, niemieckiego eksperta Rudolfa Dolzera. Bałtycka Elektrownia Jądrowa już była i może być ponownie narzędziem polityki Kremla.
Financial Times podaje, że francuski EDF zainteresowany budową elektrowni jądrowych w Polsce, ma problem z restrukturyzacją przez przedłużające się rozmowy z Komisją Europejską, które mogą trwać nawet do wyborów prezydenckich we Francji w kwietniu 2022 roku.
Reforma ma nazwę Projekt Herkules. Zakłada zapewnienie EDF środków do inwestycji w energetykę jądrową i odnawialną między innymi dzięki zmianie mechanizmu sprzedaży energii z elektrowni jądrowych we Francji oraz podwyżkę cen. Powstałaby wówczas spółka-córka EDF Bleu z aktywami jądrowymi oraz EDF Vert z odnawialnymi. Komisja Europejska musi zatwierdzić to rozwiązanie jako zgodne z przepisami o pomocy publicznej, ale rozmowy przeciągają się przez zastrzeżenia Komisji Europejskiej do współpracy nowych podmiotów ze spółką-matką, o czym donosi Le Monde.
EDF jest brany pod uwagę jako jeden z potencjalnych dostawców technologii oprócz amerykańskiego Westinghouse oraz południowokoreańskiego KHNP. Francuzi nie przedstawili dotąd propozycji wsparcia finansowego projektu, na który liczy Warszawa. Reforma EDF pozwoliłaby mu pozyskać środki między innymi na inwestycje tego typu. Skarb francuski posiada 87 procent akcji tej firmy.
Niemiecki regulator Bundesnetzagentur doniósł, że nie może podać terminarza rozważenia aplikacji Nord Stream 2 AG o zatwierdzenie tej firmy w roli operatora projektu o tej samej nazwie. Spółka ta należąca w stu procentach do Gazpromu złożyła wniosek w tej sprawie 11 czerwca. Certyfikacja operatora pozwala stwierdzić, że działa zgodnie z przepisami trzeciego pakietu energetycznego. BnetzA odrzuciła już możliwość wyłączenia magistrali z tych regulacji.
– Agencja gra na czas pod pozorem badania dokumentów – oskarża ją portal Neftegaz.ru. Przypomina, że po zebraniu kompletu materiałów będzie miała cztery miesiące na przedstawienie szkicu decyzji w tej sprawie. Ostatecznie jej decyzja będzie przedmiotem oceny Komisji Europejskiej.
Tymczasem Ukraińcy już zapowiedzieli, że będą kwestionować ewentualną decyzję o certyfikacji Nord Stream 2 AG, jeżeli zostanie podjęta w 2021 roku. – Najbardziej negatywny scenariusz z naszego punktu widzenia to certyfikacja jeszcze w tym roku – powiedział prezes operatora gazociągów na Ukrainie OGTSUA Sierhij Makogon cytowany przez Interfax. Makogon zapowiedział, że certyfikacja przez BnetzA „zostanie natychmiast celem apelacji Komisji Europejskiej, rządów Polski i Ukrainy”.
Certyfikacja Nord Stream 2 AG jest niezbędna do uruchomienia dostaw przez ten gazociąg, na których zależy Rosjanom pragnących do nich doprowadzić jak najszybciej. Kolejna przeszkoda to obecne sankcje USA, które uniemożliwiają certyfikację techniczną, bo są wymierzone w firmy pragnące przeprowadzić taką operację. Z tego powodu norweski DNV GL wycofał się z projektu Nord Stream 2 i na razie Rosjanie nie znaleźli alternatywy.
BiznesAlert.pl informował wcześniej o kolejnej przeszkodzie parlamencie USA. Republikanie blokują nowe nominacje Białego Domu oczekując zaostrzenia polityki wobec Nord Stream 2 poprzez wprowadzenie sankcji CAATSA, które wykluczyłyby z rynku uczestników tego projektu. Polacy i Ukraińcy przekonują Amerykanów do dalszych prób zatrzymania budowy tego gazociągu, a opozycja ponadpartyjna wobec Nord Stream 2 w obu izbach parlamentu amerykańskiego podziela przekonanie, że jest ono możliwe. Kolejna okazja to wizyta prezydenta Ukrainy w Waszyngtonie zaplanowana na 30 sierpnia. Chociaż Kongres USA ma wtedy wolne, Wołodymyr Zełeński otrzymuje zapewnienia, że część kongresmenów przerwie wakacje by poprzeć go w sporze o Nord Stream 2 z administracją Joe Bidena.
– Kongres musi działać tam gdzie zawiódł Biały Dom. Będę dalej pracować z kolegami ponadpartyjnie w celu podjęcia znaczących działań przeciwko temu katastrofalnemu projektowi zanim zacznie pracować – zapowiedział senator republikański Jim Risch. Kommiersant przekonuje, że rozstrzygający moment nastąpi 11 sierpnia, kiedy zostanie przedstawiony nowy raport Departamentu Stanu USA o realizacji sankcji na mocy ustawy PEESA. Będzie wówczas wymagane pisemne uzasadnienie decyzji o utrzymaniu zawieszenia sankcji wobec Nord Stream 2 AG oraz jej prezesa, które było tłumaczone względami bezpieczeństwa narodowego.
Trwają także rozmowy o układzie USA-Niemcy w sprawie Nord Stream 2, który zakłada inwestycje na Ukrainie oraz krajach Trójmorza, jak Polska oraz obietnicę sankcji Unii Europejskiej w razie wykorzystania nowego gazociągu jako broni politycznej. Polska i Ukraina uznają go za propozycję niesatysfakcjonującą.
In order for the Baltic Nuclear Power Plant to transmit electricity to Poland, a power connection has to be built, but it doesn’t and probably won’t have political support in Poland. However, Russians may lobby in Europe for a cable to the Kaliningrad Oblast fro a different reason – writes Wojciech Jakóbik, editor in chief at BiznesAlert.pl.
Nuclear power from the Oblast without a connection
The idea to engage Poland’s ZE PAK, which is owned by Zygmunt Solorz-Żak, in the NPP project in the Kaliningrad Oblast is bad from the point of view of Poland’s security and foreign policy, an issue Mariusz Marszałkowski wrote about. However, this project is not feasible for other reasons as well. Piotr Naimski, the Government Plenipotentiary for Strategic Energy Infrastructure, explained that according to the Polish energy law, only power plants that are constructed on the basis of Polish regulations can be connected to the grid.
However, this does not mean that a power connection with the Kaliningrad Oblast to import electricity from the Baltic Nuclear Power Plant cannot be built. For this to happen political will is necessary, and the so-called power bridge from Kaliningrad has been tested in the history of the Third Polish Republic a few times already. It requires bilateral agreements between Poland and the Russian Federation and between the Polish grid operator PSE and its Russian counterpart Rosset (FGC UES). There is no political climate in Warsaw for this to happen.
The talks with ZE PAK about power imports may have started, because of the problems with high energy prices in Poland. The company’s response is to invest in renewable energy sources and green hydrogen. It will import first electrolyzers to Poland. They may be powered with the mentioned renewables, as well as nuclear power that could be produced in Pątnów, as one of the potential locations. The Polish Nuclear Power Program says that up to six reactors will be constructed. They are to be located in two or three facilities, depending on the technology. Reportedly the first one is to be built in Pomerania, perhaps Bełchatów will be next, and then Pątnów (Greater Poland region – ed.). The NPP in Greater Poland could also power Solorz-Żak’s electrolyzers. It is also worth mentioning that Russians will promote hydrogen generation from their nuclear power in the EU as well. Purple hydrogen will be either zero- or low-emission, but the fact that it will come from Russia will – as usual – create risks when it comes to the security of supply, and hook Europe on another Russian gas. A better alternative is the Polish purple hydrogen that will be generated in result of the Polish Nuclear Power Programme.
Getting power from the Kaliningrad Oblast is such an uncomfortable topic in Poland that few people want to comment on it without holding on to their anonymity. Government representatives don’t want it to become bigger than it is, as some of them believe it is just a pseudo-event with an unaccounted origin. One of BiznesAlert.pl’s sources at the government claims that a power bridge with the Oblast will not be built, especially considering the fact that the Baltic states are synchronising their grids with the continental system via Poland, using the underwater cable HVDC Harmony Link. Once the Baltic states cease to be a power island, it may turn out that the Russian exclave will become one, as it will be surrounded by a European system that operates at a different frequency. Another source of ours claims that the talks between the government and investors did not result in any decisions. Meanwhile, our interlocutors from the private sector believe that perhaps someone wanted to pull the rug from under ZE PAK.
Another reason for promoting the NPP in Kaliningad
Russia taking shots at cooperation with Europe with regard to power generation may be its attempt at opening a discussion on the future of the Kaliningrad Oblast. In the years to come they may demand that it is synchronised with the EU, unless they fail to make it self-sufficient when it comes to energy. This will be possible thanks to the development of power generation from gas. As recently as in 2019 President Vladimir Putin announced that the Pregolsky Gas Power Plant, which was commissioned in that year, will give the Oblast an aggregate generation capacity of 1 GW, which will be enough for Kaliningrad to be self-sufficient. This is why the Baltic NPP is perceived as a facility built to export power, much like the Belarusian Astravets NPP, which has become a hot topic for the Baltic states. Lithuania is accusing Russia of using the plant to undermine the synchronization process and derail new non-Russian power projects that allow the Baltic states to make themselves independent of imports from Russia. It is worth reminding that nuclear power from the Oblast has been previously promoted as an alternative to the Visaginas Power Plant in Lithuania and the Polish NPP. The idea to lower the costs of synchronization of the Baltic states with the European system by connecting them to the NPP in the Oblast was first put forward in 2014 by Rudolf Dolzer who was the facility’s advisor. The Baltic NPP once was and may become yet again a tool in the Kremlin’s foreign policy toolkit.
Ukraina wezwała Komisję Europejską oraz rząd niemiecki do konsultacji w sprawie wspólnej polityki energetycznej na mocy umowy stowarzyszeniowej z Unią. Używa zasady solidarności energetycznej, która stała się podstawą decyzji Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na korzyść Polaków w sporze o dostęp Gazpromu do odnogi Nord Stream 1 w Niemczech, czyli OPAL.
Według Politico przedstawiciele Komisji Europejskiej oraz dyplomaci przyznają, że umowa stowarzyszeniowa oraz program Partnerstwa Wschodniego współtworzony przez Polskę narzuca zobowiązania na Unię Europejską. Ukraińcy powołali się na Artykuł 274 umowy, który głosi konieczność konsultacji oraz koordynacji rozwoju infrastruktury energetycznej oraz handlu gazem, o czym pisał BiznesAlert.pl.
Z kolei Artykuł 337 mówi o tworzeniu mechanizmów reakcji na kryzysy energetyczne w duchu solidarności, która została wzmocniona prawnie po wyroku na korzyść Polski w sporze o dostęp Gazpromu do odnogi Nord Stream 1 o nazwie OPAL. – Ten dokument nie obliguje jedynie Ukrainy do reform – mówi Switłana Zaliszczuk, doradca wicepremiera Ukrainy. – Obliguje także Unię Europejska do zastosowania takich samych zasad w polityce unijnej wobec Ukrainy – dodaje. Jej zdaniem Europa nie może jednocześnie domagać się reform na Ukrainie w zgodzie z regułami, które potem są naruszane w przypadku Nord Stream 2. Zaliszczuk twierdzi, że zwycięstwo Polaków w sprawie OPAL to precedens. – Jeżeli jest zasada solidarności energetycznej, należy uznać jej fundamentalne znaczenie. Infrastruktura i moce przesyłowe dostępne już w Unii Europejskiej nie mogą być omijane ani przedmiotem nadużyć – kwituje odnosząc się do różnicy zdań Polaków i Niemców w sprawie tej definicji.
Ukraińcy, podobnie jak Polacy, domagają się bardziej konkretnych rozwiązań na rzecz bezpieczeństwa w układzie zaproponowanym przez USA oraz Niemcy. Nadal domagają się zatrzymania budowy Nord Stream 2, a jeśli dojdzie do skutku, uniemożliwienia dostaw.
Trzynaście związków zawodowych wzywa Komisję Europejską do uznania energetyki jądrowej w taksonomii unijnej jako godnej finansowania europejskiego. Domagają się aktu delegowanego w tej sprawie. Polska ma własny pomysł, ale będzie potrzebować zielonego światła w Brukseli.
Zdaniem związkowców z Belgii, Bułgarii, Czech, Finlandii, Francji, Rumunii, Szwecji, Słowacji, Słowenii i Węgier Unia Europejska nie zrealizuje celów Europejskiego Zielonego Ładu bez atomu. – Kształt miksu energetycznego zależy to kompetencje państw członkowskich, z których każde ma własne uwarunkowania geograficzne, historyczne i przemysłowe, przez co musi korzystać z różnych aktywów węglowych i samodzielnie podejmować wybory technologiczne – czytamy w odezwie.
Techniczna Grupa Ekspertów przy Komisji Europejskiej uznała, że energetyka jądrowa nie jest działalnością zrównoważoną pomimo faktu, że Komisja zadeklarowała neutralność technologiczną. Prawie stu posłów do Parlamentu Europejskiego wezwało Komisję do włączenia energetyki jądrowej do taksonomii, a przez to umożliwienie jej finansowania ze środków unijnych.
Połączona Komisja do spraw Badań przy Komisji Europejskiej uznała, że atom pomaga chronić klimat i jest bezpieczny, o czym informował w marcu BiznesAlert.pl. Nie wiadomo, czy Komisja pozwoli finansować atom ze środków unijnych, ale Polska deklaruje, że zrealizuje swój plan budowy elektrowni jądrowych z pierwszym reaktorem w 2033 roku bez ich pomocy. Źródło finansowania to budżet polski oraz środki inwestora technologicznego, którym chcą zostać Amerykanie z Westinghouse, Francuzi z EDF oraz Koreańczycy z KHNP. Rząd amerykański zadeklarował wsparcie finansowe projektu i przekazał środki na pierwsze studium opłacalności. Komisja Europejska będzie musiała zgodzić się na model finansowania atomu w Polsce po ocenie z punktu widzenia pomocy publicznej. W przeszłości zgodziła się już na finansowanie projektu Hinkley Point C w Wielkiej Brytanii, zanim ta wyszła z Unii.
Korea Times donosi, że odejście od atomu będące jednym z kluczowych postulatów urzędującego prezydenta Moon Jae-In staje w ogniu krytyki jego rywala Choe Jae-Hyeonga. To on odpowiadał za audyt w sprawie wyłączenia reaktora Wolsong-1 i wykrył zaniżanie efektywności. Potem złożył dymisję i zaczął działalność polityczną.
Moon został prezydentem w 2017 roku i zakomenderował odejście od atomu z obawy o usterki. Pierwszy reaktor Elektrowni Wolsong został wyłączony w 2019 roku, trzy lata przed pierwotnym terminem zakończenia pracy. Krytycy tego ruchu postawili oskarżenie, że doszło do manipulacji. Choe znalazł dowody w tej sprawie. Kolejny kandydat na prezydenta Korei Południowej, były prokurator generalny Yoon Seok-Youl także zajmował się sprawą Wolsong i złożył dymisję. Teraz startuje na prezydenta i krytykuje odejście od atomu jako przeciwskuteczną z punktu widzenia polityki klimatycznej oraz celu neutralności klimatycznej w 2050 roku przyjętym przez Seul.
Profesor Jerng Dong-wook z Uniwersytetu Chung-Ang przekonuje, że Korea Południowa potrzebuje atomu do realizacji celu neutralności klimatycznej, będąc w innej sytuacji niż kraje Unii Europejskiej. – Powstał raport o tym, że neutralność klimatyczna Niemiec bez energetyki jądrowej będzie kosztować więcej niż ich zjednoczenie. Jednakże Niemcy mogą importować energię od sąsiadów. Korea także ma plan importu energii z Chin oraz Rosji w celu osiągnięcia neutralności klimatycznej, ale w przeciwieństwie do Europy w stanie pokoju, znajduje się w centrum trudnej sytuacji politycznej Azji Północno-Wschodniej, a import energii przez Koreę Północną może być fatalny z punktu widzenia naszego bezpieczeństwa energetycznego – tłumaczy.
Korea Południowa jest jednym z największych producentów energetyki jądrowej na świecie. Jej technologia sprawdziła się w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Może posłużyć do realizacji Programu Polskiej Energetyki Jądrowej, bo Koreańczycy z KHNP są brani pod uwagę jako jeden z trzech potencjalnych dostawców technologii oprócz Francuzów z EDF i Amerykanów z Westinghouse.
Wybory prezydenckie w Korei Południowej odbędą się w marcu 2022 roku.
Ceny ropy spadają wobec wieści o rozprzestrzenianiu się czwartej fali koronawirusa na świecie oraz innych czynników, które mogłyby wywołać nowy kryzys cen baryłki, gdyby nie czkawka produkcji wywołana przez pandemię.
Ropa Brent kosztuje już około 74 dolary, a WTI – 72. Obie notują spadki o około dolara. Niektóre kraje świata notują rekordowe wzrosty zakażeń koronawirusem, a inne ogłaszają nowe ograniczenia. Ilość chorych na COVID-19 rośnie także w Chinach, w których znajdowało się źródło pandemii.
Kolejny czynnik to prognoza niemrawego wzrostu importu ropy do Chin o maksymalnie 2 procent w 2021 roku przedstawione przez Energy Aspects, Rystad Energy oraz ICIS. To znacznie mniej od średniego wzrostu o 9,7 procent od 2015 roku. Ten poziom byłby najniższy od 2001 roku, czyli dwudziestu lat.
Czynniki ograniczające spadek cen to szybki wzrost zapotrzebowania na ropę w USA oraz ograniczony dostęp do surowca na Zachodzie. Globalny rynek ropy ma utrzymać deficyt nawet pomimo decyzji państw OPEC+ o poluzowaniu porozumienia naftowego i stopniowym zwiększaniu podaży baryłki. Producenci ropy na świecie znacznie ograniczyli podaż surowca w odpowiedzi na kryzys cen ropy wiosną 2020 roku, kiedy wybuch pandemii spotęgował spadki wywołane brakiem porozumienia OPEC+. Nie zdążyli odbudować produkcji w czasie, kiedy zapotrzebowanie szybko wzrosło po zakończeniu trzeciej fali koronawirusa. Wizja czwartej fali już obniża ceny baryłki.
Największy dostawca paneli słonecznych w USA ma w łańcuchu dostaw firmy, które mogły korzystać z pracy niewolniczej Ujgurów w Państwie Środka. Kongres domaga się sankcji na dostawy z regionu Sinciang, w którym dochodzi do takiego procederu.
Chodzi o firmę LONGi odpowiedzialną za co najmniej 21 procent dostaw paneli słonecznych do USA w drugim kwartale 2021 roku. Ta firma kupuje polisilikon będący kluczowym komponentem paneli od co najmniej trzech producentów czerpiących ten surowiec z Hoshine Silicon Industry w Chinach. Ten podmiot został objęty ograniczeniami USA po ustaleniu, że wykorzystuje przymusową pracę mniejszości ujgurskiej w obszarze autonomicznym Sinciang. Na liście restrykcji znalazły się także GCL-Poly Energy Holdings oraz Daqo New Energy Corporation dostarczające komponenty do paneli firmie LONGi.
Kongres domaga się zatrzymania importu polisilikonu oraz innych towarów z Sinciangu. Ustawa z 15 lipca w tej sprawie ma silne, ponadpartyjne poparcie. Jednakże administracja Joe Bidena się waha, bo 37 procent dostaw związanych z budową paneli słonecznych dociera do Ameryki z Chin i Hong Kongu. Z tego względu niektóre firmy apelują o ograniczenie dostaw z Sinciangu i kontynuację importu z innych części Chin.
Wojciech Jakóbik Blog 